ഇടവേളകള്‍

മരണത്തിന്റെ കൈകള്‍ അയാള്‍ വ്യക്തമായി കണ്ടു... ഒരിത്തിരി ശ്വാസത്തിന് വേണ്ടി അയാള്‍ കൈകാലിട്ടടിച്ചു. വായില്‍ ചോരയുടെ ചുവ... കഴുത്തില്‍ മരണത്തിന്റെ മുറുക്കം കൂടിക്കൂടി വരികയാണ്. മേല്പ്പോട്ട് മലര്ന്നുപോകുന്ന കണ്കാഴ്ച്ചയിലൂടെ അയാള്‍ പ്രിയപ്പെട്ടവരേ ഒന്നു നോക്കി... എല്ലാവരും വരിവരിയായി കസെരയിട്ട് ടി വി കാണുമ്പോലെ എന്തോ കൊറിച്ചുകൊണ്ട് മരണം കാണുകയാണ്.
ദൈവമേ... ഏത് സിരിയലിന്റെ ക്ലൈമാക്സ്‌ ആണ് ഞാനിപ്പോള്‍ അഭിനയിക്കുന്നത്....
അയാള്‍ വിയര്‍ത്തു.
പെട്ടെന്ന് മരണം പിടുത്തം വിട്ടു.
ഹാവൂ.... ആശ്വാസം....
അയാള്‍ മരണത്തോട്‌ ചോദിച്ചു
"എന്തെ നിര്‍ത്തിക്കളഞ്ഞത്?"
മരണം പറഞ്ഞു:
"എല്ലാറ്റിനും ഉണ്ട് ഒരു ഇടവേള... അല്ലെങ്കില്‍ കാണികള്‍ മുഷിയും.... നാലഞ്ച് പരസ്യം കഴിഞ്ഞിട്ടാവാം ബാക്കി...."
കാഴ്ചക്കാര്‍ കോട്ടുവായിട്ടും മൂളിപ്പാട്ട് പാടിയും നടുനിവര്‍ത്തിയും ഇടവേള ആഘോഷിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.

വയലറ്റ്

പ്രണയത്തിനു വയലറ്റ് നിറം ആണെന്ന് നിന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്‌ ആരാണ്?
നീ എനിക്ക് എഴുതിയ പ്രണയ അക്ഷരങ്ങളുടെ എല്ലാ നിറവും വയലറ്റ്. നീ അണിയാറുള്ള മുത്ത്‌ മാലയുടെയും കമ്മലിന്റെയും കുപ്പി വളകളുടെയും നിറം വയലറ്റ്. എന്റെ പിറന്നാളിന് നീ കൊടുത്തയച്ച പൂക്കള്‍ക്കും പുസ്തകങ്ങള്‍ക്കും വയലറ്റ് നിറം.
ഒടുവില്‍ നീ കിടന്ന ഇത്തിരിപ്പോന്ന മുറിക്കും നിന്നെ മൂടിയ തുണിക്കും, വെള്ള പുതച്ചാല്‍ നിനക്കു ഇഷ്ടം ആവില്ലെന്ന് ഞാനാണ് പറഞ്ഞത്- നിന്റെ ചുണ്ടുകളില്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ച ചോരക്കും വയലറ്റ് നിറം.
മരണത്തിനു വയലറ്റ് നിറം ആണെന്ന് നീ അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ...
സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ ഇപ്പോള്‍ വയലറ്റ് പൂക്കളുടെ വസന്തം ആയിരിക്കും. അതിലൊന്നില്‍ നിന്റെ സ്നേഹ രക്തം കൊണ്ടു എന്റെ പേരെഴുതി ഭൂമിയിലേക്ക് അയക്കുക. എനിക്കിപ്പോള്‍ നിന്റെ നിറം എത്രമാത്രം പ്രിയം ആണെന്നോ...